คำในภาษาไทย
ล่อง
หมายถึงน. ช่องตามพื้นที่ทําไว้สําหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามนํ้า เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น ล่องป่า ล่องไพร. ว. อาการที่แล่นไปตามทางจากเหนือลงใต้ เช่น รถล่อง ขาล่อง.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ขี้ราดโทษล่อง คำนับ ชระลอง,ชระล่อง ตกล่องปล่องชิ้น ทั้งขึ้นทั้งล่อง ป่อง พูดคล่องเหมือนล่องน้ำ ล่ก ๆ สายน้ำ อล่องฉ่อง เงี้ยว เรือส่ง
