ค้นเจอ 112 รายการ

ทำลาย

หมายถึงก. อาการที่ทำให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทำให้พัง เช่น ทำลายกำแพง, ทำให้ฉิบหาย เช่น ทำลายวงศ์ตระกูล, ทำให้หมดสิ้นไป เช่น ทำลายชื่อเสียง ทำลายหลักฐาน. (แผลงมาจากทลาย).

อาวุธ

หมายถึง[-วุด] น. เครื่องมือที่ใช้ในการทำร้าย ทำลาย ป้องกัน ต่อสู้ หรือฆ่า; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ใช้ปัญญาเป็นอาวุธ. (ป. อาวุธ, อายุธ; ส. อายุธ).

ถอนต้นก่นราก,ถอนรากถอนโคน

หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม.

ล้างผลาญ

หมายถึงก. ทำลายให้ฉิบหาย.

พกพ่าย

หมายถึงว. แตก ทำลาย.

บดขยี้

หมายถึงก. ทำลายให้ย่อยยับแหลกลาญ.

ม้าง

หมายถึงก. ล้าง, ทำลาย, รื้อ.

ตัดหนามอย่าไว้หน่อ

หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ.

ถอนยวง

หมายถึงก. ทำลายให้สิ้นซาก.

จราย

หมายถึง[จะ-] (กลอน) ก. ทำลาย, กระจาย.

ถอนรากถอนโคน

หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม, ถอนต้นก่นราก ก็ว่า.

หัต

หมายถึงก. ทำลาย. (ป., ส. หต).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ