คำในภาษาไทย
ทำลาย
หมายถึงก. อาการที่ทําให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทําให้พัง เช่น ทําลายกําแพง, ทําให้ฉิบหาย เช่น ทําลายวงศ์ตระกูล, ทําให้หมดสิ้นไป เช่น ทําลายชื่อเสียง ทําลายหลักฐาน. (แผลงมาจากทลาย).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
จราย ตัดหนามอย่าไว้หน่อ ถอนต้นก่นราก,ถอนรากถอนโคน ถอนยวง ถอนรากถอนโคน ท้องแข็ง บดขยี้ พกพ่าย ม้าง ล้างผลาญ หัต อาวุธ
