ผลการค้นหา

คั่ว* *คั่ว *คั่ว*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 55 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ทุ, เม็ด, ยาหัด, อปรัณณชาติ, กระยาทิพย์, งั่ว, ชั่ว, ตรลอด, ถั่ว

คั่ว

หมายถึงก. เอาสิ่งของใส่กระเบื้องหรือกระทะตั้งไฟให้ร้อนแล้วคนไปจนสุกหรือเกรียม เช่น คั่วถั่ว คั่วงา, เรียกของที่คั่วแล้ว เช่น ข้าวคั่ว ถั่วคั่ว; เรียกแกงกะทิชนิดหนึ่งคล้ายแกงเผ็ด แต่มีรสออกเปรี้ยว ว่า แกงคั่ว เช่น แกงคั่วผักบุ้ง แกงคั่วมะระ.
 พจนานุกรมไทย

คั่ว

หมายถึงก. คอยกิน (ใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือไพ่ผ่องจีนเป็นต้น), โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สองคนนี้คั่วกันมาหลายปี ก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาคั่วตำแหน่งอธิบดีอยู่.
 พจนานุกรมไทย

แกงคั่ว

หมายถึงน. แกงกะทิชนิดหนึ่ง คล้ายแกงเผ็ดแต่มีรสออกเปรี้ยว เช่น แกงคั่วผักบุ้ง แกงคั่วมะระ.
 พจนานุกรมไทย

อั่ว

หมายถึงน. ชื่อแกงคั่วชนิดหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวหัวโขน

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วคลุกนํ้าตาลปึก.
 พจนานุกรมไทย

ราง

หมายถึงก. คั่วข้าวเม่าให้กรอบ, เรียกข้าวเม่าที่เอามาคั่วให้กรอบว่า ข้าวเม่าราง.
 พจนานุกรมไทย

ตัดหัวคั่วแห้ง

หมายถึง(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวตู

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวตอก

หมายถึงน. ข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอก.
 พจนานุกรมไทย

พะแนง

หมายถึงน. แกงคั่วไก่หรือเนื้อเป็นต้น นํ้าแกงข้น.
 พจนานุกรมไทย

ปลาร้า

หมายถึงน. ปลาหมักเกลือใส่ข้าวคั่วใช้เป็นเครื่องจิ้ม.
 พจนานุกรมไทย

หัวโขน

หมายถึงน. เรียกขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวโพดคั่วคลุกนํ้าตาลที่เคี่ยวจนเหนียวว่า ข้าวโพดหัวโขน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด