ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 47 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา คนธ์,คันธ์, คันถรจนาจารย์, รถเก๋ง, รถแท็กซี่, ลูกแฝด, ปาณี, เผ, แกงได, จราจร, ต่อแต้ม, แท็กซี่, นร,นร-

คน

หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
 พจนานุกรมไทย

คนกลาง

หมายถึงน. ผู้ถือเป็นกลางไม่เข้าข้างฝ่ายโน้นฝ่ายนี้ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น, ผู้ทำหน้าที่ไกล่เกลี่ย, ผู้ทำการค้าระหว่างผู้ผลิตกับผู้บริโภค.
 พจนานุกรมไทย

คนไข้

หมายถึงน. ผู้ป่วย, ผู้บาดเจ็บ.
 พจนานุกรมไทย

คนใช้

หมายถึงน. คนที่มีหน้าที่คอยรับใช้, ลูกจ้างที่รับใช้ทำงานบ้าน.
 พจนานุกรมไทย

คนทิสอ

หมายถึงดู คนทีสอ.
 พจนานุกรมไทย

คนทีสอ

หมายถึง[คน-] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Vitex trifolia L. ในวงศ์ Labiatae มักขึ้นในที่โล่งริมนํ้า สูงได้ถึง ๖ เมตร ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓ ใบ ท้องใบสีนวล เมื่อขยี้มีกลิ่นฉุน ดอกสีครามอ่อน ใช้ทำยาได้, คนทิสอ โคนดินสอ หรือ สีสอ ก็เรียก, พายัพเรียก สีเสื้อน้อย หรือ ผีเสื้อน้อย.
 พจนานุกรมไทย

คนพรรค์นั้น

หมายถึงน. คนพวกนั้น (มักใช้ในทางดูหมิ่นดูแคลน).
 พจนานุกรมไทย

คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ

หมายถึง(สำ) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.
 พจนานุกรมไทย

คนไร้ความสามารถ

หมายถึง(กฎ) น. คนวิกลจริตซึ่งศาลสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถ.
 พจนานุกรมไทย

คนสวน

หมายถึงน. ลูกจ้างที่มีหน้าที่ดูแลรักษาต้นไม้, ลูกจ้างทำสวน.
 พจนานุกรมไทย

คนธรรพ-

หมายถึง[คนทันพะ-, คนทับพะ-] น. ชาวสวรรค์พวกหนึ่ง เป็นบริวารท้าวธตรฐ มีความชำนาญในวิชาดนตรีและขับร้อง. (ส. คนฺธรฺว; ป. คนฺธพฺพ).
 พจนานุกรมไทย

คนธรรพ์

หมายถึง[คนทัน] น. ชาวสวรรค์พวกหนึ่ง เป็นบริวารท้าวธตรฐ มีความชำนาญในวิชาดนตรีและขับร้อง. (ส. คนฺธรฺว; ป. คนฺธพฺพ).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด