ค้นเจอ 147 รายการ

สัญโยค

หมายถึงน. สังโยค. (ป.).

เมาะตาโยกัก

หมายถึงว. มีชื่อเสียงโด่งดัง, เลื่องลือไม่มีใครเสมอ. (ช.).

ยงโย่

หมายถึงก. กิริยาที่นั่งยอง ๆ หรือยืนขยับตัวขึ้น ๆ ลง ๆ ก้ม ๆ เงย ๆ ไม่เป็นระเบียบ, โยงโย่ ก็เรียก.

โย

หมายถึง(โบ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. (ปรัดเล).

โยค,โยค-,โยคะ

หมายถึง[โยคะ-] น. การประกอบ, การใช้, การร่วม; กิเลส; ความเพียร; วิธีบำเพ็ญสมาธิตามลัทธิของอาจารย์ปตัญชลี; (โหร) การที่ดาวนพเคราะห์ตั้งแต่ ๒ ดวงขึ้นไปมารวมกันในราศีเดียว. (ป., ส.).

โยง

หมายถึงก. เอาไม้แซะข้าวให้สุกทั่วกัน, ทำให้โหย่ง, คุ้ย, ในคำว่า โยงข้าว.

โย่ง

หมายถึงว. ลักษณะที่สูงกว่าปรกติ เมื่อเคลื่อนไหวดูประหนึ่งว่าโยกเยกไปมา เช่น สูงโย่ง.

โย่งเย่ง

หมายถึงว. อาการที่คนสูงโย่งเดินโยกเยกไปมา; ไม่รัดกุม.

โยด

หมายถึงก. ย้ายจากที่เดิมเพื่อล่อให้อีกฝ่ายหนึ่งยิง (ใช้ในการเล่นลูกหิน).

โยต

หมายถึงน. เชือก, สายทาม. (ป. โยตฺต; ส. โยกฺตฺร).

โยนยาว

หมายถึงน. จังหวะร้องเพลงขณะพายเรือจังหวะช้า.

โยนห่วง

หมายถึงน. ชื่อการพนันชนิดหนึ่งใช้ห่วงโยนลงไปคล้องหลักที่ปักอยู่บนแป้น.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ