ผลการค้นหา

พยุง

หมายถึง[พะยุง] ก. ประคองให้ทรงตัวอยู่, ประคองให้อยู่ในสภาพปรกติ, เช่น พยุงตัวลุกขึ้น พยุงตัวไม่ให้จมน้ำ, ระวังไม่ให้ล้มไม่ให้ซวนเซเป็นต้น เช่น พยุงลุก พยุงนั่ง พยุงคนไข้ พยุงฐานะ, (ปาก) พยุพยุง ก็ว่า.

พยุง เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

พะยุง เป็นคำที่เขียนผิด ❌

กร

หมายถึง[กอน] น. แสง, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น รัชนีกร. (ป.).

กร

หมายถึง[กอน] น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. (ป.).

กร

หมายถึง[กอน] น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น เจ้างามกรอ่อนดังงวงเอราวัณ. (กลบท). (ป., ส.).

พยุพยุง

หมายถึง[พะยุพะยุง] (ปาก) ก. พยุง.

ฐานกรณ์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ฐานกร เป็นคำที่เขียนผิด ❌

นรากร

หมายถึงน. คน, หมู่คน.

กรลุมพาง

หมายถึง[กระ-] (โบ) น. กระลุมพาง, กลองหน้าเดียว, เช่น ปี่จีนโสดสรในใดต่าง ทงงกรลุมพางพอฟงง. (ม. คำหลวง มหาราช).

ปะทะปะทัง

หมายถึงก. พยุงไว้, ทานไว้, ประคองไว้.

ค้ำชู

หมายถึงก. บำรุงให้เจริญขึ้น, พยุงให้สูงขึ้น.

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย เป็นคำที่เขียนผิด ❌