ตัวกรองผลการค้นหา
เสนียด
หมายถึง[สะเหฺนียด] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Justicia adhatoda L. ในวงศ์ Acanthaceae ใบยาวรีออกตรงข้ามกัน ดอกสีขาวออกเป็นช่อตามยอด มีกาบหุ้ม ใบใช้ทำยาได้, กระเหนียด ก็เรียก.
การใช้สระไอ ใอ ไอย อัย
หมายถึง[สะเหฺนียด] น. เรียกหวีที่มีซี่ละเอียดทั้ง ๒ ข้างว่า หวีเสนียด. (ข. สฺนิต).
หมายถึง[สะเหฺนียด] ว. จัญไร, อัปมงคล, เช่น อย่าทำตัวเป็นเสนียดแผ่นดิน.
โลก,โลก-
หมายถึง[โลก, โลกะ-, โลกกะ-] น. แผ่นดิน, โดยปริยายหมายถึงหมู่มนุษย์ เช่น ให้โลกนิยม; ส่วนหนึ่งแห่งสกลจักรวาล เช่น มนุษยโลก เทวโลก พรหมโลก โลกพระอังคาร; (ภูมิ) ดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ ๕ ในระบบสุริยะ เป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ลักษณะอย่างรูปทรงกลม มีเส้นผ่าศูนย์กลางที่ศูนย์สูตรยาว ๑๒,๗๕๕ กิโลเมตร ศูนย์กลางที่ขั้วโลกยาว ๑๒,๗๑๑ กิโลเมตร มีเนื้อที่บนผิวโลก ๕๑๐,๙๐๓,๔๐๐ ตารางกิโลเมตร. (ป., ส.).
ต้องธรณีสาร
หมายถึงก. เป็นเสนียดจัญไร.
กระเหนียด
หมายถึง[-เหฺนียด] ดู เสนียด ๑.
สกลโลก
หมายถึงน. ทั้งโลก, โลกทั้งสิ้น, ทั่วโลก.
พรหมโลก
หมายถึง[พฺรมมะ-] น. โลกของพระพรหม; ภูมิเป็นที่สถิตของพระพรหม.
อุปโลกน์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
อุปโลก เป็นคำที่เขียนผิด ❌
จัญไร
หมายถึงว. เลวทราม, เป็นเสนียด, ไม่เป็นมงคล, จังไร ก็ว่า.
สามโลก
หมายถึงน. โลกทั้ง ๓ คือ มนุษยโลก เทวโลก และพรหมโลก.
ลวงโลก
หมายถึงว. ตลบตะแลงปลิ้นปล้อนในคำว่า คนลวงโลก.