ตัวกรองผลการค้นหา
คอก
หมายถึงน. ที่ล้อมขังสัตว์บางชนิด เช่น วัว ควาย ม้า หมู, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอกพยาน; (ถิ่น-พายัพ) คุก, เรือนจำ. ว. ลักษณะของแขนที่พิการเหยียดตรงไม่ได้ เรียกว่า แขนคอก.
คำไวพจน์: ควาย - คำไวพจน์ของ ควาย พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
คำราชาศัพท์ หมวดสัตว์และเบ็ดเตล็ด
กิ้งก่าได้ทอง
หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาอังกฤษ
ควาย
หมายถึง[คฺวาย] น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bubalus bubalis ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ รูปร่างใหญ่ สีดำหรือเทา เขาโค้งยาว ที่ใต้คางและหน้าอกมีขนขาวเป็นรูปง่าม; (ปาก) โดยปริยายมักหมายความว่า คนโง่ คนเซ่อ หรือคนตัวใหญ่ แต่ไม่ฉลาด.
ลูกคอก
หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่เกิดจากแม่ที่เลี้ยงไว้ในคอก.
กระบือ
หมายถึงควาย
เดิม
หมายถึงว. แรก เช่น แต่เดิม, เก่า เช่น บ้านเดิม พระราชวังเดิม, ก่อน เช่น เหมือนเดิม. (ข. เฎีม ว่า ต้น).
วิ่งควาย
หมายถึงก. ให้ควายวิ่งแข่งกันโดยมีคนขี่บนหลัง.
ควายทุย
หมายถึงน. ควายที่มีเขาสั้นหรือหงิก.
ควายโทน
หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.
ควายธนู
หมายถึงน. ของขลังชนิดหนึ่ง ทำเป็นรูปตัวควายหรือเขาควาย ใช้เวทมนตร์ทางไสยศาสตร์เสกเป่าไปทำร้ายผู้อื่นหรือกันไม่ให้ผู้อื่นมาทำร้าย.
ควายเขาเกก
หมายถึงน. ควายที่มีเขาเฉออกไม่เข้ารูปกัน; โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, วัวเขาเกก ก็ว่า.
บ้านนอกคอกนา
หมายถึง(สำ) น. บ้านนอกขอกนา.
มาหิส
หมายถึงว. เกี่ยวกับควาย, เนื่องจากควาย. (ป.; ส. มาหิษ).