ตัวกรองผลการค้นหา
ใบโกร๋น, โกร๋น
ภาษาจีน光秃秃
โกร๋น
หมายถึง[โกฺร๋น] ว. ร่วงโรยเกือบหมด, มีอยู่น้อย, มีห่าง ๆ, เช่น ต้นไม้ใบโกร๋น, มีผมน้อย ในคำว่า หัวโกร๋น.
อ่านว่าโกฺร๋น
bare
แปลว่าโกร๋น, เกรียน, ไม่มีใบ
หัวโกร๋น
ภาษาจีน秃头
โกร๋นเกร๋น
หมายถึง(ปาก) ว. โกร๋น.
ใบ
ใบส่งของ
ภาษาญี่ปุ่น送り状
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおくりじょう
อ่านว่าไบ
ภาษาจีน叶子
ภาษาญี่ปุ่น納品書
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นのうひんしょ
หมายถึงน. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว; สิ่งที่ทำด้วยผืนผ้าเป็นต้น สำหรับขึงที่เสากระโดงเพื่อรับลม; แผ่นเอกสารหรือหนังสือสำคัญต่าง ๆ เช่น ใบขับขี่ ใบทะเบียน; เรียกของที่เป็นแผ่น ๆ เช่น ใบหนังสือ ใบมีด ใบหู ทองใบ; ลักษณนามสำหรับใช้เรียกผลไม้ ภาชนะ เครื่องใช้บางอย่าง หรือแผ่นเอกสาร เช่น มะม่วง ๒ ใบ ถ้วย ๓ ใบ ตู้ ๔ ใบ ใบขับขี่ ๕ ใบ.