ผลการค้นหา

โปรเตสแตนต์

หมายถึง[โปฺร-] น. ชื่อนิกายหนึ่งในคริสต์ศาสนา ไม่ยกย่องบูชาแม่พระและนักบุญ ถือว่าศาสนิกชนทุกคนเป็นพระและเป็นตัวแทนของพระเยซูเท่าเทียมกัน ไม่นิยมประดิษฐานรูปเคารพใด ๆ ไม่มีรูปพระเยซูถูกตรึงไม้กางเขน มีเฉพาะไม้กางเขนเท่านั้นเป็นสัญลักษณ์. (อ. Protestant).

Protestant

ทับศัพท์เป็นโปรเตสแตนต์

โปรเตสแตนต์

อ่านว่าโปฺร-เตด-สะ-แตน

Protestant

แปลว่าโปรเตสแตนต์

คริสตจักร

หมายถึงน. ประชาคมที่เชื่อและรับพระเยซูเป็นพระผู้ไถ่บาป แบ่งเป็น ๓ นิกายใหญ่ ได้แก่ โรมันคาทอลิก โปรเตสแตนต์ และออร์ทอดอกซ์.

ตรีเอกภาพ,ตรีเอกานุภาพ

หมายถึงน. คติความเชื่อในศาสนาคริสต์ที่ว่าพระบิดา พระบุตร และพระจิต (คาทอลิก) หรือ พระวิญญาณบริสุทธิ์ (โปรเตสแตนต์) เป็น ๓ บุคคลที่รวมเป็นหนึ่ง ซึ่งความจริงก็คือพระเป็นเจ้าองค์เดียวกันนั่นเอง.

Protestant

แปลว่านิกายโปรเตสแตนต์, ์ผู้นับถือนิกายโปรเตสแตนต์

protestant

แปลว่าเกี่ยวกับนิกายโปรเตสแตนต์

Mennonite

แปลว่าผู้นับถือนิกายโปรเตสแตนต์ที่มีชีวิตเรียบง่าย

Anabaptist

แปลว่าผู้ยึดถือนิกายโปรเตสแตนต์ที่มีการล้างบาป

คริสเตียน

หมายถึงน. ผู้นับถือคริสต์ศาสนานิกายโปรเตสแตนต์.

นิกาย

หมายถึงน. หมู่, พวก, หมวด, ใช้เกี่ยวกับศาสนา ในกรณีเช่นคณะนักบวชในศาสนาเดียวกัน ที่แยกออกไปเป็นพวก ๆ เช่น มหานิกาย ธรรมยุติกนิกาย นิกายโรมันคาทอลิก นิกายโปรเตสแตนต์; เรียกคัมภีร์พระสุตตันตปิฎกที่แยกออกเป็น ๕ หมวดใหญ่ คือ ทีฆนิกาย มัชฌิมนิกาย สังยุตนิกาย อังคุตรนิกาย ขุทกนิกาย. (ป., ส.).