ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โคตร, คลี, สวนญี่ปุ่น, สะเทิน, โหล, Hole, root, กะโลง
โคล
หมายถึง[โคน] น. ชนกลุ่มหนึ่งในประเทศอินเดียฝ่ายใต้ เช่น ผู้สืบสัมพันธ์โคตรเค้าโคลตระกูล ทิชาเชื้อชาติธชีชูชก. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
อ่านว่าโคน
หมายถึง[โคน] น. ลูกกลม เช่น โคลคลี.
คลี
หมายถึง[คฺลี] (โบ) น. ลูกกลม เช่น เล่นคลี โยนคลี, (โบ) การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง ผู้เล่นขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้ เช่น ให้พระยาสามนต์คนดี มาตีคลีพนันในสนาม. (สังข์ทอง); (ถิ่น-อีสาน) การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่งแต่ละฝ่ายใช้ไม้ตีลูกกลมซึ่งทำด้วยไม้ขนาดลูกมะนาวหรือโตกว่าเล็กน้อย ฝ่ายที่ตีลูกไปสู่ที่หมายทางฝ่ายของตนได้ก่อนเป็นฝ่ายชนะ; การเล่นลูกกลมด้วยลีลาเยื้องกรายเพื่อบูชาเทพเจ้า เช่น นางเริ่มเดาะคลีบูชาพระศรีเทวี. (กามนิต). (เทียบ ส. คุฑ, คุล, โคล; ป. คุฬ ว่า ลูกกลม).
โคลสอั้พ
ภาษาจีนclose-up 特写
นิโคล
ภาษาจีน（镜头
โคลอี้
Nicholson
ทับศัพท์เป็นนิโคลสัน
semicolon
แปลว่าเครื่องหมายเซมิโคลอน ;, เซมิโคลอน, เครื่องหมายอัฒภาค
เครื่องหมาย : (โคลอน)
ภาษาญี่ปุ่นコロン
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นコロン
สารานุกรมเอ็นไซโคลพีเดีย
ภาษาญี่ปุ่นエンサイクロペディア
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นエンサイクロペディア