ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แขย่ง, กระหย่ง, แหล่ง, โหย่ง, กระโหย่ง, หย่ง, รัดประคน, ขะเย้อแขย่ง
แหย่ง
หมายถึง[แหฺย่ง] น. สัปคับ, ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง ก็เรียก.
อ่านว่าแหฺย่ง
ถุงแหย่ง,ผ้าแหย่ง
หมายถึงผ้าแยง
support
แปลว่าแหย่ง
กระแหย่ง
อ่านว่ากฺระ-แหฺย่ง
ขะเย้อแขย่ง
อ่านว่าขะ-เย้อ-ขะ-แหย่ง
กระเย้อกระแหย่ง
หมายถึง[-แหฺย่ง] ก. เขย่งแล้วเขย่งอีก, โดยปริยายหมายความว่า พยายามจะให้ได้สิ่งที่สุดเอื้อม, ขะเย้อแขย่ง ก็ว่า.
แขย่ง
อ่านว่าขะ-แหฺย่ง
รัดประคน
หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ใช้พันอ้อมลำตัวถัดต้นขาหน้าของช้าง มี ๒ เส้นคู่กัน สำหรับผูกรั้งสัปคับ แหย่ง หรือ กูบมิให้โยกเลื่อน.
อ่านว่าขะ-เย้อ-ขะ-แหฺย่ง
เขย้อแขย่ง
อ่านว่าขะ-เย่อ-ขะ-แหฺย่ง
หมายถึง[-แหฺย่ง] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).