ค้นเจอ 11 รายการ

แสยะ

อ่านว่าสะ-แหฺยะ

แสยะ

ภาษาจีน咧着嘴笑

แสยะ

หมายถึง[สะแหฺยะ] ก. อาการของปากที่แบะออก แสดงให้รู้ว่า เกลียด เกลียดกลัว เยาะเย้ย หรือ ดูแคลน.

sneer

แปลว่าแสยะ

V

แสยะยิ้ม

ภาษาจีน咧着嘴笑

grimace

แปลว่าแสยะปาก

V

แสยะยิ้ม

ภาษาจีน狞笑

ยิ้มแสยะ

หมายถึงก. ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้เกรงกลัวหรือขู่ว่าจะทำร้าย.

แบะปาก

หมายถึงก. แสยะปากทำอาการรังเกียจเป็นต้น.

split one's mouth

แปลว่าแบะปาก

V

เกียรติมุข

หมายถึง[เกียดมุก] น. อมนุษย์บริวารพระศิวะ ทำเป็นรูปหน้ายักษ์ปนหน้าสิงห์ ตากลมถลน ไม่มีคาง ปากแสยะ ไม่มีขากรรไกรล่าง ไม่มีร่างกาย ไม่มีแขนขา เชื่อกันว่าเป็นเทพเจ้ารักษาธรณีประตู เป็นเครื่องป้องกันบ้านเรือน ขับไล่เสนียดจัญไร และคอยคุ้มครองนับถือพระศิวะ มักทำเป็นลวดลายแกะสลักหรือปูนปั้น เช่นที่ทับหลังปราสาทหินบางแห่ง ตามซุ้มปรางค์หรือเจดีย์ และที่ฐานพระพุทธรูป, กาฬมุข หรือ หน้ากาฬ ก็เรียก.