ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โรษ, mire, แค้น, แกลน
แคลน
หมายถึง[แคฺลน] ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด, ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน ดูหมิ่นถิ่นแคลน = ดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย.
อ่านว่าแคฺลน
แคลน, ดูแคลน
ภาษาจีน贫乏
ภาษาจีน缺乏
ภาษาจีน; 看不起
คลอนแคลน
หมายถึง[-แคฺลน] ว. ง่อนแง่น, ไม่มั่นคง, เช่น ฐานะคลอนแคลน.
อ่านว่าคฺลอน-แคฺลน
พรรคคู-คลักซ์-แคลน(Ku Klux Klan)
ภาษาจีน三K党