ผลการค้นหา

คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 406 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา นวรัตน์, ปราง, แว่นแก้ว, เกิบแก้ว, แก้ว, water, boron, nine gems, lid, แก้ม, จอมแก้ว, แก้วทิพย์

แก้วน้ำเสวย

หมายถึงแก้วน้ำดื่ม
 คำราชาศัพท์

แก้วแกลบ

อ่านว่าแก้ว-แกฺลบ
 อ่านว่า

จอก

หมายถึงแก้วน้ำ
 ภาษาอีสาน

แก้เชิง

หมายถึงก. ใช้เล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิง หรือ อุบาย หักล้างเล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิงหรืออุบายของอีกฝ่ายหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

แก้โทษ

หมายถึงก. ลุแก่โทษ.
 พจนานุกรมไทย

แก้บน

หมายถึงก. เซ่นสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามที่ตนได้บนบานไว้, ใช้บน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

แก้ม

หมายถึงน. บริเวณหน้าทั้ง ๒ ข้างถัดตาลงมา, ราชาศัพท์ว่า พระปราง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีรูปเช่นนั้น เช่น เฉือนมะม่วงเอาแต่ ๒ แก้ม = เฉือนเอา ๒ ส่วนที่มีลักษณะเหมือนแก้ม.
 พจนานุกรมไทย

แก้ว

หมายถึงน. ชื่อนกปากงุ้มเป็นขอในวงศ์ Psittacidae ตัวสีเขียว ปากมีหลายสี เช่น แดง เหลือง อยู่รวมกันเป็นฝูง กินเมล็ดพืชและผลไม้ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น แก้วโม่ง (Psittacula eupatria) แก้วหัวแพร (P. roseata).
 พจนานุกรมไทย

แก้ว

หมายถึงน. ชื่อตัวหนอนซึ่งเป็นตัวอ่อนของผีเสื้อ ตามลำตัวมีขนน้อยและมักเป็นขนสั้น ๆ ผิวลำตัวเป็นมันเลื่อมคล้ายแก้ว มีสีสันต่าง ๆ กัน บางชนิดสีเขียว เขียวปนเหลือง และบางชนิดมีลายเป็นดวง ๆ บางชนิดจะปล่อยสารใสคล้ายแก้วเห็นเป็นทางเมื่อเคลื่อนผ่านไป เช่น หนอนแก้วส้ม (เช่น ชนิด Papilio demoleus) ในวงศ์ Papilionidae.
 พจนานุกรมไทย

แก้วก๊อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ทับทิม.
 พจนานุกรมไทย

แก้วกาหลง

หมายถึงน. ต้นกระเบาใหญ่ที่มีแต่ดอกเพศผู้. (ดู กระเบา ๑).
 พจนานุกรมไทย

แก้วผลึก

หมายถึงน. แก้วหินสีขาวสลัว. (อ. milky quartz).
 พจนานุกรมไทย