ตัวกรองผลการค้นหา
เสกข,เสกข-,เสกขะ
หมายถึง[-ขะ-] น. ผู้ยังต้องศึกษาอยู่, พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. (ป.; ส. ไศกฺษ).
เสกขะ
อ่านว่าเสก-ขะ
เสกข
เสกข-
อเสกข
อ่านว่าอะ-เสก-ขะ
อเสกข-
เสข,เสข-,เสขะ
หมายถึง[เสขะ-] น. เสกขะ.
เสก
หมายถึงก. ร่ายมนตร์เพื่อทำให้ขลังหรือศักดิ์สิทธิ์ เช่น เสกน้ำล้างหน้า เสกแป้งผัดหน้า, ร่ายมนตร์เพื่อทำให้สิ่งหนึ่งกลายเป็นอีกสิ่งหนึ่ง เช่น เสกหญ้าให้เป็นหุ่นพยนต์ เสกใบมะขามให้เป็นตัวต่อตัวแตน, ร่ายมนตร์เพื่อให้เกิดพลังส่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปทำร้ายศัตรู เช่น เสกหนังเข้าท้อง.
ภาษาจีน洒
ภาษาจีน念咒作法
ภาษาจีน为所欲为