ค้นเจอ 56 รายการ

เว้ย

หมายถึงว. คำลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง เช่น แดงเว้ย ไปไหนเว้ย ไปตลาดมาเว้ย เบื่อจริงเว้ย, โว้ย ก็ว่า. อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความสงสัยหรือไม่พอใจเป็นต้น เช่น เว้ย! ไม่มีใครอยู่สักคนเลย, โว้ย ก็ว่า.

concave

แปลว่าเว้าเข้าข้างใน

beg

แปลว่าเว้าวอน

V

omit

แปลว่าเว้น

V

except

แปลว่าเว้นเสียแต่ว่า

CONJ

onomatopoeia from the sound of calling attention, expressing familiarity

แปลว่าเว้ย

INT

space out

แปลว่าเว้นที่ระหว่างกัน, ทำให้แยกกัน

PHRV

เว้น

ภาษาจีน戒除

เว้นระยะ

ภาษาจีน留距离

เว้าแหว่ง

ภาษาจีน凹入

เว้

หมายถึงก. เถลไถล.

เว้น

หมายถึงก. แยกเอาออก (ไม่ให้พัวพันกันอยู่กับสิ่งซึ่งพึงกระทำหรือไม่พึงกระทำ) เช่น ทำเลขทุกข้อเว้นข้อ ๔ เปิดทุกวันเว้นวันนักขัตฤกษ์ วันโกนไม่ละวันพระไม่เว้น, เป็นคำใช้ได้ทั่ว ๆ ไป ถ้าต้องการให้ทราบชัดว่าเว้นด้วยลักษณะไหน ก็เอาคำอื่นซึ่งมีความหมายคล้ายคลึงกันมาประกอบเข้า เช่น งดเว้น ยกเว้น ละเว้น.