ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เฮือน, อาคาร, เรื้อง, ฟะฟ่าย, เขยื้อน, เคหสถาน, homestead, เลือน,เลือน ๆ, อัพภาส
เรื้อน
ภาษาจีน麻风
หมายถึงน. โรคผิวหนังซึ่งติดต่อได้ ทำให้ผิวหนังเป็นผื่น บางทีเรียกว่า ขี้เรื้อน มีหลายชนิด บางชนิดทำให้นิ้วมือนิ้วตีนกุด เรียกว่า เรื้อนกุฏฐัง ขื้เรื้อนกุฏฐัง หรือ ขี้ทูด, บางชนิดมีลักษณะเป็นผื่นคัน ทำให้ผิวหนังหนา หยาบ และอาจแตกมีนํ้าเหลืองไหลหรือตกสะเก็ดในระยะหลัง มักเป็นตามบริเวณข้อเท้า หัวเข่า หรือที่มือเอื้อมไปเกาถึง เรียกว่า เรื้อนกวาง หรือ ขี้เรื้อนกวาง, บางชนิดทำให้เป็นแผลมีสีขาว เรียกว่า เรื้อนนํ้าเต้า หรือ ขี้เรื้อนน้ำเต้า.
หมายถึงคำที่ใช้ด่าคนที่ทำตัวขัดต่อความเป็นจริง ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องและเข้าใจแบบผิด ๆ ว่าสิ่งที่ตัวเองทำหรือคิดนั้นถูกแล้ว; การกระทำในด้านแย่, ก้าวร้าว, นิสัยไม่ดี, ทำตัวไม่น่ารัก
leprosy
แปลว่าเรื้อน
โรคเรื้อน
ภาษาจีน痳风
ขี้เรื้อน
หมายถึงน. เรื้อน. (ปาก) ว. ไม่มีคุณค่า เช่น คนขี้เรื้อน ของขี้เรื้อน.
แปลว่าโรคเรื้อน
ภาษาญี่ปุ่น癩病
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นらいびょう
ภาษาจีน大麻风
ภาษาญี่ปุ่นレプラ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นレプラ
หมายถึงขี้เรื้อน
ภาษาญี่ปุ่นらい病