ผลการค้นหา

เมือง* *เมือง *เมือง*
คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,571 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เมลือง, เลือง, งาม, พารา, สรุก

พารา

หมายถึงน. เมือง, เขียนเป็น ภารา ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

กงเมือง

หมายถึงเขตเมือง เรียก กงเมือง อย่างว่า มีในเขตขงกงเมืองสิวิราช (เวส) ท้าวก็คอยเห็นกงเมืองชั้นผีหลวงฮ้อยย่าน (สังข์) ข่อยเห็นกงเมืองชั้นจำปายาวย่าน (กา) ฟังยินซว่าซว่า ฮ้องกงราชเป็นจาน (สังข์) คอยเห็นกงเมืองก็พระยาขอมพอผอมผ่อ (ผาแดง)
 ภาษาอีสาน

ขนงเมือง

หมายถึงขอบเขตเมืองเรียก ขนงเมือง อย่างว่า เคียดที่เขาขอบขั้นเป็นเขื่อนขนงเมือง (ฮุ่ง).
 ภาษาอีสาน

ประจำเมือง

หมายถึงชื่อดาวพระศุกร์ที่ขึ้นในเวลาหัวค่ำ.
 ภาษาอีสาน

เลียบเมือง

หมายถึงเสด็จรอบเมือง เรียก เลียบเมือง การเสด็จเลียบเมืองเป็นประเพณีของพระเจ้าแผ่นดินสมัยโบราณถือเป็นพระราชกรณียกิจ เพราะจะได้ตรวจดูไพร่ฟ้าประชาชนว่ามีความทุกข์สุขอย่างไร.
 ภาษาอีสาน

สื่อเมือง

หมายถึงคนกลางที่นำข่าวของมหาชนไปสู่รัฐ อย่างว่า ท้าวฮุ่งไขเงื่อนถ้อยถามหมู่ลุงอาว ผายความยินสื่อเมืองฝูงเหง้า บัดนี้เฮาก็ฟันแมนฮ้ายคลาเวียงสะสว่าง เพิงที่เมี้ยนเครื่องเข้าพลล้านลวดลาย ฮู้รือ (ฮุ่ง).
 ภาษาอีสาน

เมือง

ภาษาจีน府
 คำศัพท์ไทย – จีน

เมืองเมือง

หมายถึงรุ่งเรือง สว่าง สุกใส อย่างว่า เมืองเมืองจอนใส่หูเฮืองม้าว (กาไก) เมืองเมืองเหลื้อมพระกายกองแจ้งสว่างขายี่ผู้ธรรม์เหง้าอ่อนชาย (ฮุ่ง).
 ภาษาอีสาน

สรุก

หมายถึง[สฺรุก] น. เมือง. (ข. สฺรุก).
 พจนานุกรมไทย

เมือง

หมายถึงน. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; (โบ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช เมืองตราด; เขตซึ่งเคยเป็นเมืองสำคัญในระดับจังหวัด ต่อมาถูกลดฐานะเป็นอำเภอ เช่น เมืองไชยา เมืองมีนบุรี เมืองขุขันธ์; เขตซึ่งเป็นที่ชุมนุมและเป็นที่ตั้งศาลากลางจังหวัด ซึ่งในครั้งก่อน ถ้าเป็นเมืองใหญ่ หมายถึงเขตภายในกำแพงเมือง.
 พจนานุกรมไทย

นคเรศ

หมายถึง[นะคะเรด] (กลอน) น. เมือง.
 พจนานุกรมไทย

บุระ

หมายถึงน. ป้อม, หอ, วัง, เมือง. (ป. ปุร).
 พจนานุกรมไทย