ผลการค้นหา

เพิกเฉย

ภาษาจีน漠不关心

เพิกเฉย

หมายถึงก. ไม่เอาใจใส่, ละเลย, ไม่นำพา, เช่น เพิกเฉยต่อหน้าที่.

เพิกเฉย

ภาษาจีน不理睬

ignore

แปลว่าเพิกเฉย

วิมุข

หมายถึง[-มุก] ว. กลับหน้า; เพิกเฉย; ข้างหลัง, ฝ่ายหลัง. (ป., ส.).

turn one's back (on someone / something)

แปลว่าละทิ้ง, เพิกเฉย

ดาย

หมายถึงก. ใช้มีดหรือจอบเป็นต้นถากต้นหญ้าเพื่อให้เตียน. ว. ดะไป, ตะลุย, เช่น กินดาย; เพิกเฉย, ไม่เอาใจใส่, เช่น ดูดาย; ทีเดียว, เท่านั้น, เช่น เดียวดาย เปล่าดาย พู้นมาดาย. (จารึกสยาม); ง่าย เช่น สะดวกดาย; โดด, เดี่ยว, เลย, ถ่ายเดียว, (มักใช้ในที่สุดประโยค).

beg

แปลว่าหลบหลีก, หลีกเลี่ยง, เพิกเฉย

overlook

แปลว่าเมินเฉย, ละเลย, เพิกเฉย, ไม่เอาใจใส่

turn a blind eye to

แปลว่าเพิกเฉย, ไม่สนใจ, ทำเป็นมองไม่เห็น

inattentive

แปลว่าเพิกเฉย, ซึ่งละเลย, ซึ่งไม่เอาใจใส่

เพิกเฉย,ปฏิเสธ

ภาษาญี่ปุ่นネグる

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นネグる