ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เสนาะ, ย่อน, feel for, สวย,เพราะ, เพราะ, เปลาะ
เพลาะ
หมายถึงน. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้นว่า ผ้าเพลาะ.
หมายถึงน. วัวป่าชนิดหนึ่งเขาบิด ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).
ผ้าเพลาะ
หมายถึงน. ผ้า ๒ ผืนที่เย็บข้างต่อริมติดกันให้กว้างออก.
โคเพลาะ
อ่านว่าโค-เพฺลาะ
หมายถึง[-เพฺลาะ] น. วัวโทนเที่ยวไปโดดเดี่ยว.
กรูม
หมายถึง[กฺรูม] ว. กรอม, คลุม, เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน. (มณีพิชัย).
ลิ้นกระบือ
หมายถึงน. ไม้แผ่นบาง ๆ สำหรับสอดเพลาะกระดานเป็นระยะ ๆ ให้สนิทแข็งแรง.
เขี้ยวหมา
หมายถึงน. ไม้หรือเหล็กทำคล้ายเดือยสำหรับเพลาะกระดาน ๒ แผ่นให้สนิท.
กรอกรุย
หมายถึงก. ทำท่าเจ้าชู้ เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน. (มณีพิชัย).
กรุย
หมายถึง[กฺรุย] ว. ทำทีท่าเจ้าชู้ เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน. (มณีพิชัย).
ตัวปลิง
หมายถึงน. เหล็กที่ทำเป็นหมุดแหลมโค้งสำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, เขี้ยวตะขาบ ตะปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก.
บังใบ
หมายถึงน. ชื่อกบชนิดหนึ่งสำหรับไสคิ้วไม้; การเพลาะริมไม้ให้ลึกลงไปจากผิวเดิมด้วยการใช้กบบังใบไส แล้วนำมาประกอบเป็นวงกบหรือวงกรอบของประตูหน้าต่าง, วิธีเพลาะไม้ให้สนิทเป็นแผ่นเดียวกัน ด้วยการใช้กบบังใบไสริมไม้ทั้ง ๒ แผ่นให้ลึกเท่า ๆ กัน แล้วนำมาประกบให้เป็นแผ่นเดียวกัน.