ผลการค้นหา

คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 693 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เสลา, เปลว, เปลา, flame, lard, กรง, พระอู่, เปล

เปล่ง

หมายถึง[เปฺล่ง] ก. ฉายออก, แผ่ออก, เช่น เปล่งรัศมี, ออกเสียง เช่น เปล่งเสียง. ว. แจ่มใส, สุกใส.
 พจนานุกรมไทย

เปลว

หมายถึง[เปฺลว] น. เรียกไฟที่ลุกแลบออกมาหรือพวยพุ่งขึ้นว่า เปลวไฟ, เรียกควันที่พลุ่ง ๆ ขึ้นไปว่า เปลวควัน, เรียกช่องอยู่เหนือถํ้าที่แลบทะลุขึ้นไปเบื้องบนว่า ช่องเปลว หรือ เปลวปล่อง, เรียกสิ่งที่เป็นแผ่นบางอันมีลักษณะคล้ายเปลวไฟ เช่น ทองคำเปลว, เรียกมันของสัตว์ที่ไม่ได้ติดอยู่กับหนัง ว่า มันเปลว, คู่กับ มันแข็ง; ชื่อลายจำพวกหนึ่งมีปลายสะบัดอ่อนไหวคล้ายเปลวไฟ เช่น กระหนกเปลว.
 พจนานุกรมไทย

เปล่า

หมายถึง[เปฺล่า] ว. ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง เช่น ขวดเปล่า มือเปล่า, ว่าง ๆ; เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่มี ไม่เป็นอย่างนั้น; ไม่มีข้อผูกพัน เช่น ให้เปล่า ได้เปล่า. ว. อ้างว้าง, ว้าเหว่, เช่น เปล่าอก เปล่าใจ เปล่าเปลี่ยว.
 พจนานุกรมไทย

เปลี่ยนใจ

หมายถึงก. เลิกล้มความตั้งใจเดิม, เปลี่ยนความตั้งใจเดิมไปเป็นอย่างอื่น.
 พจนานุกรมไทย

เปลี่ยว

หมายถึง[เปฺลี่ยว] น. เรียกเนื้อที่นูนขึ้นที่คอวัวควายและสัตว์มีกีบเมื่อเวลาหนุ่ม, ความหนุ่มของวัวควาย. ว. หนุ่ม (ใช้แก่วัวควาย).
 พจนานุกรมไทย

เปลี่ยวดำ

หมายถึงน. ชื่อโรคอย่างหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเกิดจากความเย็นมาก, เกลี่ยวดำ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เปลือกข้าวโพด

หมายถึงว. สีอย่างสีเปลือกข้าวโพดแห้ง เรียกว่า สีเปลือกข้าวโพด.
 พจนานุกรมไทย

เปลือกมังคุด

หมายถึงว. สีม่วงแดงแก่ เรียกว่า สีเปลือกมังคุด.
 พจนานุกรมไทย

เปลือกโลก

หมายถึงน. ส่วนของโลกที่เป็นของแข็งหุ้มห่ออยู่รอบนอกสุด ประกอบด้วย หิน ดิน และแร่ธาตุต่าง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

เปลือง

หมายถึง[เปฺลือง] ก. ใช้หมดไปสิ้นไปเกินควร, หมดไป สิ้นไปโดยใช่เหตุ, เช่น เปลืองเงิน เปลืองเวลา เปลืองที่. ว. ลักษณะที่หมดไปสิ้นไปเกินควร เช่น ใช้เงินเปลือง.
 พจนานุกรมไทย

bark

แปลว่าเปลือกไม้
 ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย

vary

แปลว่าเปลี่ยนแปลง
 ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย