ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา จำเนียน, เสียหาย, เมีย, เยีย, หางเปีย
เจีย
หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้ผิวโลหะสึก เรียบ โดยวิธีขัดหรือกลึงเป็นต้น.
กรรเจียก
อ่านว่ากัน-เจียก
เฮงเจีย
เห้งเจีย
เฮ่งเจีย
ขี้เจีย
หมายถึงดินประสิว เรียก ขี้เจีย เหตุที่ได้ชื่อว่า ขี้เจีย เพราะผู้ทำขี้เจียนี้เขาเอาขี้เจีย คือขี้ค้างคาวมาต้มเกลือสินเธาว์ จึงเรียกชื่อว่าขี้เจีย เขาเอาขี้เจียมาทำเป็นบั้งไฟพลุบั้งไฟตะไล บั้งไฟโบด บั้งไฟจินาย บั้งไฟอีตื้อ บั้งไฟหมื่น บั้งไฟแสน.
หลิ่งเจีย
ชนชาติทูเจีย (Tujia)
ภาษาจีน土家族
สำนักความคิกม่อเจีย,ซึ่งม่อจื้อเป็นผู้สถาปนาขึ้น
ภาษาจีน墨家
ภายในด่วนซานไห่กวนและด่านเจียอี้กวนของจีน
ภาษาจีน关内
หมายถึง[กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว. (อิเหนา). [ข. ตฺรเจียก ว่าหู].