ผลการค้นหา

เจีย

หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้ผิวโลหะสึก เรียบ โดยวิธีขัดหรือกลึงเป็นต้น.

เจีย

กรรเจียก

อ่านว่ากัน-เจียก

เฮงเจีย

เห้งเจีย

เฮ่งเจีย

ขี้เจีย

หมายถึงดินประสิว เรียก ขี้เจีย เหตุที่ได้ชื่อว่า ขี้เจีย เพราะผู้ทำขี้เจียนี้เขาเอาขี้เจีย คือขี้ค้างคาวมาต้มเกลือสินเธาว์ จึงเรียกชื่อว่าขี้เจีย เขาเอาขี้เจียมาทำเป็นบั้งไฟพลุบั้งไฟตะไล บั้งไฟโบด บั้งไฟจินาย บั้งไฟอีตื้อ บั้งไฟหมื่น บั้งไฟแสน.

หลิ่งเจีย

ชนชาติทูเจีย (Tujia)

ภาษาจีน土家族

สำนักความคิกม่อเจีย,ซึ่งม่อจื้อเป็นผู้สถาปนาขึ้น

ภาษาจีน墨家

ภายในด่วนซานไห่กวนและด่านเจียอี้กวนของจีน

ภาษาจีน关内

กรรเจียก

หมายถึง[กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว. (อิเหนา). [ข. ตฺรเจียก ว่าหู].