ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เด่า,เด่า ๆ, เค่าเม่า, สง่า, รากเหง้า, thick-witted, ป้อย, หัวเข่า
เง่า
ภาษาจีน)根 gēn; 起源
ภาษาจีน(植物的
ภาษาจีน源头
หมายถึงว. โง่, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ โง่ เป็น โง่เง่า.
thick-witted
แปลว่าโง่, เง่า, ทึ่ม
เง่าบัว
ภาษาจีน莲藕
รากเหง้า เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
รากเง่า เป็นคำที่เขียนผิด ❌
บ่อเกิดแห่งความหายนะ รากเง่าแห่งภัยพิบัติ
ภาษาจีน祸胎
ภาษาจีน祸根
บ่อเกิดแห่งภัยพิบัติ รากเง่าแห่งความหายนะ
ภาษาจีน祸端
ไง่
หมายถึงฟุ้ง, กระจาย, ปลิว ฝุ่นผงหรือละอองที่ปลิวไป เรียก ไง่ ไง่จนมองไม่เห็นเรียก ไง่ง้อง อย่างว่า เป็นไง่ง้องคือฟ้าเง่าฝน (กา) ต้นไม่ใหญ่บ่มีผี สาวผู้ดีบ่มีชู้บ่อกแตกสารือ ตาแฮกเปิดไก้ต้ม ดินชิแห้งไง่ผง (กลอน) คึดต่อคนตายนี้บ่มีทางชิเห็นไง่ คือดั่งไฟมอดแล้วใผชิ