ผลการค้นหา

เงี่ยง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กระโถน.

เงี่ยง

หมายถึงน. กระดูกแหลมของปลาบางชนิด เช่น ปลากระเบนมีเงี่ยงที่โคนหาง หรือปลาดุกมีเงี่ยงที่ครีบอก, แง่ของสิ่งของบางอย่าง มีรูปหยักตอนปลายเช่นเบ็ดหรือลูกศร.

barb

แปลว่าเงี่ยง

barb

แปลว่าเงี่ยงปลา, หนามเบ็ด, ลวดหนาม, หนวด, เงี่ยง

gig

แปลว่าตะขอ, ฉมวก, ขอ, เงี่ยง

ยี่สน

หมายถึงน. ชื่อปลากระเบนทะเลชนิด Aetobatus narinari ในวงศ์ Myliobatidae ผิวหนังเรียบ ใกล้โคนหางด้านบนมีเงี่ยง ๑-๔ เงี่ยง เรียงอยู่ชิดกัน ด้านหลังสีดำมีจุดสีขาวกระจายอยู่ส่วนท้าย ด้านท้องสีขาว ขนาดกว้างได้ถึง ๑.๕ เมตร, กระเบนเนื้อดำ ก็เรียก.

ยักเงี่ยง

หมายถึงก. หมอบลงและขยับศอกไปมา เป็นท่าหนึ่งของการเล่นเสือข้ามห้วย.

spine of fish-fin

แปลว่าเงี่ยงปลา

fluke

แปลว่าเงี่ยงของฉมวก, หอก, ลูกศร

barbed

แปลว่า(ตะขอหรือลูกศร) ที่มีเงี่ยงโค้งออก, (ตะขอหรือลูกศร) ที่มีลวดโค้งออก

เข็มควัก

หมายถึงน. เข็มที่มีปลายงอเป็นเงี่ยง สำหรับควักด้ายหรือไหมให้เป็นลูกไม้เป็นต้น.

เบ็ด

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตกปลา หรือ กุ้ง รูปเป็นขอสำหรับเกี่ยวเหยื่อ ส่วนมากมีเงี่ยง.