ค้นเจอ 137 รายการ

เคี้ยว

หมายถึงก. บดให้แหลกด้วยฟัน.

เคี้ยว

ภาษาเกาหลี씹다

เคี้ยว

ภาษาจีน咀嚼

เคี้ยว

หมายถึงว. คด เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม. (โลกนิติ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ คด เป็น คดเคี้ยว.

เคี้ยว

ภาษาจีน

เคี้ยว

ภาษาเกาหลี씹다

เคี้ยว

ภาษาจีน

chew

แปลว่าเคี้ยว

V

พึมพำ,(เคี้ยว)หมับ ๆ

ภาษาญี่ปุ่นもごもご

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもごもご

adv

mastication

แปลว่าการเคี้ยว

N

กัด,เคี้ยว (ของชิ้นเล็ก ๆ เช่น หมากฝรั่ง)

ภาษาญี่ปุ่น噛む

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかむ

v5u

เคี้ยว, ขบ, กิน(สิ่งของ)

ภาษาจีน