ผลการค้นหา

เคี่ยวเข็ญ

หมายถึงก. บีบบังคับ, บีบคั้นให้ได้รับความลำบาก เช่น เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำกรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย. (พระราชนิพนธ์ ร. ๖); บังคับให้ทำงานให้มากขึ้น เช่น เคี่ยวเข็ญให้ขยันหมั่นเพียรในการเล่าเรียน.

reduce

แปลว่าเคี่ยวจนข้น, ทำให้เข้มข้นขึ้น

braise

แปลว่าเคี่ยว

เคี่ยว

ภาษาจีน熬 áo; 不断

เคี่ยวเข็ญ

ภาษาจีน; 强求

เคี่ยวให้แห้ง

ภาษาจีน收汤

drive

แปลว่าเคี่ยวเข็ญ

เคี่ยวเข็ญ

ภาษาจีน强迫

เคี่ยว

หมายถึงก. ต้มให้เดือดนาน ๆ เพื่อให้งวด ข้น หรือเปื่อยเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า รํ่าไป, ไม่หยุดหย่อน, เช่น อันซึ่งพระรามฤทธิรงค์ มาเคี่ยวฆ่าวงศ์ยักษี. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

เคี่ยวขัน

หมายถึงก. พยายามต่อสู้หรือแข่งขันด้วยความลำบาก.

เคี่ยวขับ

หมายถึงก. เร่งรัด, พยายามให้ถึงที่สุด.

stew

แปลว่าเคี่ยว, ตุ๋น