ค้นเจอ 388 รายการ

เครื่องประดับ

ภาษาญี่ปุ่น装飾品

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นそうしょくひん

n

เครื่องประดับ

ภาษาจีน首饰

เครื่องประดับ

ภาษาเกาหลี장식품, 액세서리

เครื่องประดับ

ภาษาจีน修饰品

เครื่องประดับ

หมายถึงน. เครื่องตกแต่งกายมี สร้อย แหวน นาฬิกา เป็นต้น.

เครื่องประดับ

ภาษาจีน装饰品

วิภูษณะ

หมายถึง[วิพูสะ-] น. เครื่องประดับ, เครื่องแต่ง. (ส.; ป. วิภูสน).

พระอุณหิส

หมายถึงกรอบหน้า

พระกุณฑล

หมายถึงต่างหู

พาหุรัด

หมายถึงกำไลต้นแขน

ถนิม

หมายถึง[ถะหฺนิม] น. เครื่องประดับ เช่น ถนิมพิมพาภรณ์, ในโลกนี้ถนิมเจ้า เอกแท้นางเดียว. (นิทราชาคริต), ธารถนิมทองถ่องเถือก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), ใช้ว่า สนิม ก็มี เช่น สร้อยสนิมพิมพาภรณ์.

ornament

แปลว่าเครื่องประดับ, เครื่องตกแต่ง

N