ค้นเจอ 192 รายการ

เกามาร

อ่านว่าเกา-มาน

เกาบิล

อ่านว่าเกา-บิน

เกาหลี

อ่านว่าเกา-หฺลี

เกาเหลียง

อ่านว่าเกา-เหฺลียง

เกาทุมพร

อ่านว่าเกา-ทุม-พอน

เกาไศย

อ่านว่าเกา-ไส

เกาเหลา

อ่านว่าเกา-เหฺลา

atoll

แปลว่าเกาะหินปะกะรัง

median

แปลว่าเกาะกลางถนน, พื้นที่ว่างกลางถนน

เกาบิน

หมายถึงน. ผ้าปิดของลับ. (ส. เกาปิน; ป. โกปิน).

เกาลัดจีน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Castanea mollissima Blume ในวงศ์ Fagaceae ขอบใบจักแหลม ดอกเล็ก สีน้ำตาลอ่อน เปลือกหุ้มผลหนามีหนามแหลม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง เปลือกแข็ง สีนํ้าตาลแกมแดง เนื้อในสีขาว กินได้.

เกาเหลา

หมายถึง[-เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).