ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อุปัชฌาย์
อุปาธยาย
อ่านว่าอุ-ปาด-ทะ-ยาย
หมายถึง[อุปาดทะยาย, อุบปาดทะยาย] น. อุปัชฌาย์. (ส.; ป. อุปชฺฌาย).
อ่านว่าอุบ-ปาด-ทะ-ยาย
อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ
หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).
อุปัชฌาย์
คำบาลีอุปชฺฌาย
คำสันสกฤตอุปาธฺยาย