ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อชิตะ, สิตะ, อสิต
อสิตะ
ภาษาบาลี-สันกฤต
หมายถึง[อะสิตะ] ว. มีสีดำ, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).
อ่านว่าอะ-สิ-ตะ
อสิ
หมายถึงน. ดาบ, มีด, กระบี่. (ป., ส.).
ตะ
หมายถึงก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
ตจ-
อ่านว่าตะ-จะ
สุตตะ
อ่านว่าสุด-ตะ
ตจ
สุต-
อัตหิต-
อ่านว่าอัด-ตะ-หิ-ตะ
ตะกรุมตะกราม
อ่านว่าตะ-กฺรุม-ตะ-กฺราม
