ตัวกรองผลการค้นหา
ห่วง วงแหวน
ภาษาจีน环形
ภาษาจีน环子
ห่วง, วงแหวน, รอบ
ภาษาจีน圈子
screw eye
แปลว่าควงที่หัวเป็นวงแหวนหรือเป็นห่วงกลม
วงแหวน
หมายถึง[-แหฺวน] น. โลหะหรือแผ่นหนังเป็นต้นที่ทำเป็นรูปแหวนสำหรับรองอย่างที่หัวสลักเกลียวหรือที่เพลา เพื่อกันสึกหรอหรือเพื่อให้กระชับแน่น, มักเรียกว่า แหวน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.
อ่านว่าวง-แหฺวน
ห่วง
ภาษาญี่ปุ่น留め金
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとめがね
ภาษาญี่ปุ่น止め金
หมายถึงน. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่.
เป็นห่วง
หมายถึงก. กังวลถึง.
ภาษาเกาหลี걱정하다