ตัวกรองผลการค้นหา
ได้หน้าลืมหลัง
หมายถึงหลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม
กิ้งก่าได้ทอง
เทคนิคจำศัพท์ - ตอนที่ 4 : Locative prefixes
"รสชาติ" กับ "รสชาด" คำไหนที่ถูกต้อง
50 สำนวนไทย ที่ได้ยินบ่อย ๆ
หลง ๆ ลืม ๆ
หมายถึงว. เลอะเลือน, จำได้บ้างไม่ได้บ้าง, ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า.
หมายถึงก. หลง ๆ ลืม ๆ.
ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
หลงๆ ลืมๆ ขี้ลืม
ภาษาจีน丢三落四
เฟือน
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, เลือน.
โรคหลง ๆ ลืม ๆ
ภาษาญี่ปุ่น健忘症
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけんぼうしょう
กะป้ำกะเป๋อ
หมายถึงว. เลอะ ๆ เทอะ ๆ, หลง ๆ ลืม ๆ, ป้ำเป๋อ หรือ ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ก็ว่า.
เผลอไผล
หมายถึง[-ไผฺล] ก. หลง ๆ ลืม ๆ, ลืมตัวไปชั่วขณะ, เลินเล่อ.
เลอะเลือน
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ฟั่นเฟือน, เช่น พอแก่ตัว ความจำเลอะเลือน.
สติไม่ดี
หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.
forgetful
แปลว่าขี้หลงขี้ลืม