ค้นเจอ 895 รายการ

สิ้นสังขาร

หมายถึง(วรรณ) ก. ตาย เช่น ร้องประกาศแก่พหลพลยักษ์ อันรามลักษมณ์สุดสิ้นสังขาร. (รามเกียรติ์).

สังขาร,สังขาร-

หมายถึง[-ขาน, -ขาระ-, -ขานระ-] น. ร่างกาย, ตัวตน, สิ่งที่ประกอบและปรุงแต่งขึ้นเป็นร่างกายและจิตใจรวมกัน, เช่น สังขารร่วงโรย สังขารไม่เที่ยง; ความคิด เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ. (ป.; ส. สํสฺการ). ก. ตาย เช่น ถึงซึ่งสังขาร, ในบทกลอนใช้ว่า สังขาร์ ก็มี.

สังขาร

อ่านว่าสัง-ขาน

สังขาร-

อ่านว่าสัง-ขา-ระ

สังขาร

ภาษาจีน身体的各个部分

สังขาร

คำบาลีสงฺขาร

คำสันสกฤตสํสฺการ

สังขาร

ภาษาจีน调整

สังขาร

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นสํ + ขาร

สังขาร-

อ่านว่าสัง-ขาน-ระ

สังขาร

ภาษาจีน形骸

สังขาร

ภาษาจีน臭皮囊

สังขาร

ภาษาจีน整理