ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา hiccough, กระอึด, sneeze, hiccup, มะอึก, สะทึก
สะอึก
ภาษาเกาหลี딸꾹질하다
ภาษาจีน打嗝
หมายถึงก. อาการที่หายใจชะงักเนื่องจากกะบังลมหดตัว และช่องสายเสียงก็ปิดตามมาทันทีทันใดในเวลาเดียวกัน; โดยปริยายหมายความว่า ชะงักงัน เช่น พอถูกถามปัญหาแทงใจดำเข้าก็สะอึกทันที.
การสะอึก
ภาษาญี่ปุ่น吃逆
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゃっくり
ภาษาญี่ปุ่นしゃっくりする
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゃっくりする
hiccough
แปลว่าสะอึก
hiccup
กระอึด
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. อึดอัด, สะอึก, เช่น กระอึดอกเซนเซน ช่วยเหน้า. (กำสรวล).
sneeze
แปลว่าจาม
แปลว่าอาการสะอึก (ทางการแพทย์)