ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ศัล,ศัลกะ, สิกขา, วันอุโบสถ, ราชธรรม, อริยทรัพย์, virtue, precept
รับศีล
หมายถึงก. ถือศีล, สมาทานศีล.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
ศีล
อ่านว่าสีน
ให้ศีล
หมายถึงก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
หมายถึง[สีน] น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม); พิธีกรรมบางอย่างทางศาสนา เช่น ศีลจุ่ม ศีลมหาสนิท. (ส. ศีล ว่า ความประพฤติที่ดี; ป. สีล).
ภาษาจีน戒条
ภาษาจีน道德
สิกขา
หมายถึงน. ข้อที่จะต้องศึกษา, ข้อที่จะต้องปฏิบัติ ได้แก่ ศีล เรียกว่า ศีลสิกขา สมาธิ เรียกว่า จิตสิกขา และปัญญา เรียกว่า ปัญญาสิกขา รวมเรียกว่า ไตรสิกขา; การศึกษา, การเล่าเรียน, เช่น ปริยัติสิกขา ปฏิบัติสิกขา. (ป.; ส. ศิกฺษา).
ทรงศีล
หมายถึงรับศีล
precept
แปลว่าศีล
religious precept
