ค้นเจอ 108 รายการ

ศิษย,ศิษย-,ศิษย์

หมายถึง[สิดสะยะ-, สิด] น. ผู้ศึกษาวิชาความรู้จากครูหรืออาจารย์, คู่กับ ครู หรืออาจารย์, ผู้อยู่ในความคุ้มครองดูแลของอาจารย์ เช่น ศิษย์วัด, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่ศึกษาหาความรู้จากตำราของผู้ใดผู้หนึ่งแล้วนับถือผู้นั้นเป็นเสมือนครูบาอาจารย์ของตน. (ส.).

ศิษยานุศิษย์

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นศิษย +‎ อนุ +‎ ศิษย์

ศิษย

อ่านว่าสิด-สะ-ยะ

ศิษย-

อ่านว่าสิด-สะ-ยะ

ศิษย์

ตรงข้ามกับอาจารย์

อาจารย์

ศิษย์

อ่านว่าสิด

ศิษย์

ภาษาจีน徒弟

ศิษย์

ภาษาจีน学生

ศิษย์

ภาษาญี่ปุ่น門人

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもんじん

n

ศิษย์

คำบาลีสิสฺส

คำสันสกฤตศิษฺย

ศิษย์

ภาษาเกาหลี학생, 제자

student

แปลว่าศิษย์

N