ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ศราพก,ศราวก, disciple, student, ธรรมันเตวาสิก, scholar
ศิษย
อ่านว่าสิด-สะ-ยะ
ศิษย-
ศิษย,ศิษย-,ศิษย์
หมายถึง[สิดสะยะ-, สิด] น. ผู้ศึกษาวิชาความรู้จากครูหรืออาจารย์, คู่กับ ครู หรืออาจารย์, ผู้อยู่ในความคุ้มครองดูแลของอาจารย์ เช่น ศิษย์วัด, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่ศึกษาหาความรู้จากตำราของผู้ใดผู้หนึ่งแล้วนับถือผู้นั้นเป็นเสมือนครูบาอาจารย์ของตน. (ส.).
ศิษยานุศิษย์
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นศิษย + อนุ + ศิษย์
ศิษย์
คำบาลีสิสฺส
คำสันสกฤตศิษฺย