ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกประคำ, ลูกปัด
ภาษาจีน串珠
bead
แปลว่าลูกปัด, ลูกประคำ, สิ่งใดที่กลมเหมือนลูกปัด
ลูกประคำ
หมายถึงน. ไม้หรือแก้วเป็นต้นที่ทำเป็นเม็ดกลมมีรูตรงกลางร้อยด้วยด้ายหรือไหม ส่วนมากมี ๑๐๘ ลูก สำหรับนักบวชมีฤษีเป็นต้นใช้สวมคอเพื่อกำหนดนับการบริกรรมภาวนา คือเมื่อบริกรรมภาวนาจบครั้งหนึ่ง ๆ ก็รูดไว้เม็ดหนึ่ง, เครื่องประดับที่ทำเช่นนั้น.
ลูกปัด
หมายถึงน. เม็ดแก้วเป็นต้นมีรูตรงกลางสำหรับร้อยเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ.
ภาษาจีน念珠
ภาษาญี่ปุ่น数珠
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじゅず
ภาษาญี่ปุ่นビーズ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นビーズ
prayer beads
แปลว่าสายลูกประคำ
beaded
แปลว่าตกแต่งด้วยลูกปัด
rosary
beady
แปลว่าเหมือนลูกปัด