ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รุกข์, พฤกษ์, รุกษะ, รุกขา, ต้นไม้, รุกข์, พฤกษ์, รุกข, รุกข-
รุกขกะ
หมายถึง[-ขะกะ] น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).
รุกขมูลิกธุดงค์
หมายถึง[-มูลิกะ-] น. ธุดงค์อย่าง ๑ ใน ๑๓ อย่าง ที่ภิกษุจะต้องสมาทานว่าจะอยู่โคนต้นไม้เป็นประจำ. (ป. รุกฺขมูลิกธูตงฺค).
รุกข์, พฤกษ์
คำบาลีรุกฺข
คำสันสกฤตวฺฤกฺษ
รุกข-
อ่านว่ารุก-ขะ
รุกข์
อ่านว่ารุก
รุกขมูล
หมายถึงน. โคนต้นไม้, เรียกพระที่ถือธุดงค์อยู่โคนไม้ว่า พระรุกขมูล.
รุกข
อ่านว่ารุก-ขะ-กะ
อ่านว่ารุก-ขะ-มู-ลิ-กะ-ทุ-ดง
รุกขชาติ
ภาษาจีน树木
ภาษาจีน植物
รุกข,รุกข-,รุกข์
หมายถึง[รุกขะ-, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).