ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รุกษะ, พฤกษ์, ทุกข, ทุ, ต้นไม้
รุกข-
อ่านว่ารุก-ขะ
รุกข
รุกข,รุกข-,รุกข์
หมายถึง[รุกขะ-, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
รุกขเทวดา
หมายถึงน. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้.
รุก
หมายถึงก. ทำเส้นให้เล็ก (ใช้แก่แกะตรา) เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.
พฤกษ์
คำบาลีรุกฺข
คำสันสกฤตวฺฤกฺษ
ภาษาจีน侵入
ภาษาจีน进攻
หมายถึงก. ล่วงลํ้าเข้าไปในเขตของผู้อื่น เช่น รุกที่ดิน ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, โดยปริยายหมายถึงคุกคามให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด; เดินตัวหมากรุกเข้าไปกระทบตาขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง.
ภาษาจีน推进
พฤกษ,พฤกษ-,พฤกษ์,พฤกษ์
หมายถึง[พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
รุกข์, พฤกษ์