ผลการค้นหา

รุก

หมายถึงก. ทำเส้นให้เล็ก (ใช้แก่แกะตรา) เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.

รุก

ภาษาจีน侵入

รุก

ภาษาจีน进攻

รุก

หมายถึงก. ล่วงลํ้าเข้าไปในเขตของผู้อื่น เช่น รุกที่ดิน ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, โดยปริยายหมายถึงคุกคามให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด; เดินตัวหมากรุกเข้าไปกระทบตาขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง.

รุก

ภาษาจีน推进

รุกรุย

หมายถึง[รุกฺ-] ว. รุงรัง, กระจุยกระจาย, ไม่น่าดู, เช่น บ้านช่องรุกรุย เสื้อผ้ารุกรุย; ตํ่าช้า เช่น คนรุกรุย.

โจมตี,รุก,จู่โจม

ภาษาญี่ปุ่น攻

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこう

รุกข์

อ่านว่ารุก

offence

แปลว่าการรุก

push round

แปลว่ารุกเร้า, รุกเข้ามา

รุกข-

อ่านว่ารุก-ขะ

รุกษะ

หมายถึง[รุกฺ-] (โบ) น. รุกข์, ต้นไม้.