ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา root, ราก, กกแข่ว, กกแข้ว, มูลฐาน, รากดิน, ปากตำแย, loose-tongued, daily
รากฟัน
ภาษาจีน牙根
หมายถึงน. ส่วนของฟันที่ฝังอยู่ในกระดูกที่เป็นเบ้าของฟัน.
ภาษาญี่ปุ่น歯根
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしこん
กกแข่ว
หมายถึงรากฟัน
กกแข้ว
root
แปลว่ารากฟัน, รากผม
cementum
แปลว่าเคลือบรากฟัน
ราก
หมายถึงน. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน; เรียกฐานที่อยู่ใต้ดินทำหน้าที่รองรับอาคารว่า รากตึก หรือ ฐานราก; ต้นเดิม, เค้าเดิม, เช่น รากศัพท์.
เนื้อเยื่อและเส้นประสาทในรากฟัน
ภาษาญี่ปุ่น歯髄
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしずい
รำมะนาด
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดตามรากฟัน ทำให้เหงือกบวมเป็นหนอง.
แลงกินฟัน
หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเข้าใจผิดว่ามีแมงชนิดหนึ่งเกาะกินรากฟันทำให้ฟันผุ.
gumboil
แปลว่ารำมะนาด