ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เคี้ยว, wind, roundabout, zigzag, ฝาเสี้ยว, meander
ยาเคี้ยว
หมายถึง(กฎ) น. ส่วนใดส่วนหนึ่งของใบยาแห้ง นอกจากใบยาแห้งพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง ซึ่งได้ปรุงหรือปนด้วยวัตถุอื่นนอกจากน้ำเพื่ออมหรือเคี้ยว.
หลักการอ่านคำกริยา 3 ช่อง Regular Verbs (ที่เติม -ed)
เคี้ยว
หมายถึงก. บดให้แหลกด้วยฟัน.
ภาษาเกาหลี씹다
ภาษาจีน咀嚼
หมายถึงว. คด เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม. (โลกนิติ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ คด เป็น คดเคี้ยว.
ภาษาจีน嚼
ภาษาจีน咀
mastication
แปลว่าการเคี้ยว
chew
แปลว่าเคี้ยว
chewy
แปลว่าที่ต้องเคี้ยว
