ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ค้าฝิ่น, อด, ยา, oral drug, ยากิน
ยาฝิ่น
หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.
หลักการอ่านคำกริยา 3 ช่อง Regular Verbs (ที่เติม -ed)
ภาษาเกาหลี야편
ภาษาจีน大烟
ฝิ่น
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Papaver somniferum L. ในวงศ์ Papaveraceae ยางซึ่งกรีดจากผลนำมาเคี่ยวให้เหนียวเป็นยาเสพติด ใช้ทำยาได้.
opiate
แปลว่ายาที่มีส่วนประกอบของฝิ่น
โรงยาฝิ่น
ภาษาญี่ปุ่น阿片窟
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあへんくつ
ยาฝิ่นสุก
ภาษาจีน烟膏
แปลว่ายาที่มีฝิ่นเจือปน, อนุพันธุ์ฝิ่น
เมล็ดของยาฝิ่น
ภาษาจีน鸦片
ภาษาจีน罂粟
laudanum
แปลว่าสารละลายของฝิ่นผสมแอลกอฮอล์, ยาฝิ่นผสมแอลกอฮอล์
ภาษาญี่ปุ่นケシ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นケシ
