ตัวกรองผลการค้นหา
ฟัน,ฟันเลื่อย
ภาษาญี่ปุ่น歯
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นは
ฟัน
หมายถึงน. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฟันเลื่อย ฟันจักร.
ฟันเลื่อย
ภาษาจีน锯齿
ภาษาจีน锯齿状物
sawtooth
แปลว่าฟันเลื่อย
หมายถึงน. ลายคดกริชอย่างลายฟันปลา.
saw gullet
แปลว่าร่องฟันเลื่อย
sawtoothed
แปลว่าซึ่งเหมือนฟันเลื่อย
serrate
แปลว่าทำให้คล้ายฟันเลื่อย, มีเป็นร่องคล้ายฟันเลื่อย
หมายถึงก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ.