ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พัทธ์, พัทธ, พัทธ-
พัทธ,พัทธ-,พัทธ์
หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).
พัทธยา
หมายถึงน. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝนว่า ลมพัทธยา.
พัทธยากร
หมายถึงน. ค่าภาคหลวง.
พัทธ์
อ่านว่าพัด
พัทธดนย์
แปลว่าบุตรชายผู้เป็นที่รักที่ผูกพัน
พัทธพล
แปลว่าเกี่ยวเนื่องด้วยพลัง มีพลังเข้มแข็ง ผู้มีกำลัง
พัทธ์ธีรา
แปลว่านักปราชญ์ผู้มั่นคง
พัทธ์ศักดิ์
แปลว่าผู้ผูกพันกับเกียรติ/อำนาจ/ฐานะ
พัทธสีมา
หมายถึงน. เขตที่สงฆ์กำหนดผูกขึ้นเพื่อใช้ทำสังฆกรรม มีขนาดพอจุภิกษุที่นั่งห่างกันคืบหนึ่ง ๆ ได้ไม่น้อยกว่า ๒๑ รูป.
monastic boundary
แปลว่าพัทธสีมา
พัทธบรรณ
แปลว่าผู้ผูกพันกับหนังสือ
พัทธมน
แปลว่าผูกพันทางใจ