ตัวกรองผลการค้นหา
พวยพุ่ง
หมายถึงว. ช่วงโชติ, พุ่งเป็นลำออกไปโดยเร็ว เช่น แสงพวยพุ่ง รัศมีพวยพุ่ง.
ภาษาจีน发出光辉
ปุญชรัสมิ์
แปลว่ารัศมีเป็นกลุ่ม รัศมีพวยพุ่ง
ศิรประภา
แปลว่ารัศมีที่พวยพุ่งเป็นวงรอบศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์
ประภามณฑล
หมายถึงน. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป.
เปลวแสง, แสงอันพวยพุ่ง,แสงอันรุ่งโรจน์
ภาษาจีน光焰
รัศมี
หมายถึงน. แสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลาง, แสงสว่าง; เส้นที่ลากจากจุดศูนย์กลางของวงกลมไปถึงเส้นรอบวง. (ส.; ป. รํสิ).
หมายถึงน. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป. (ส.; ป. สิรปภา).
พุ่ง
หมายถึงก. ซัดไป เช่น พุ่งหอก พุ่งกระสวย, อาการที่ปล่อยออกไปโดยเร็ว เช่น พุ่งตัว พุ่งหมัด, มุ่งตรงไป เช่น พุ่งความสนใจ, อาการที่น้ำหรือไฟพวยพุ่งออกไป เช่น น้ำพุ่ง แสงไฟฉายพุ่งเป็นลำออกไป; (ปาก) สุ่ม ๆ เช่น พูดพุ่งไป.
spout
แปลว่าพุ่ง
flame
แปลว่าเปลวเพลิง
blaze
แปลว่าเปลวไฟ