หมายถึง[พน, พนละ-, พะละ-] น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ คือ ปรีชาหยั่งรู้ฐานะและสิ่งที่มิใช่ฐานะเป็นต้น; ทหาร เช่น กองพล ตรวจพล ยกพลขึ้นบก; สามัญ, ธรรมดา ๆ, พื้น ๆ, เช่น ของพล ๆ; ยศทหารและตำรวจสัญญาบัตร รองจากจอมพล (เดิมใช้ว่า นายพล). (ป., ส.).

พจนานุกรมไทย

พล

ย่อมาจากจังหวัดพิษณุโลก

อักษรย่อ

การรวมพล

ภาษาญี่ปุ่น勢揃い

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせいぞろい

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

พล-

อ่านว่าพะ-ละ

อ่านว่า

พล

ภาษาจีน实力

คำศัพท์ไทย – จีน

ผลการค้นหา

จัดเรียง

ภาษา

ประเภทคำศัพท์-สำนวน

ประเภทการค้นหา

ตัวกรองผลการค้นหา